پیچ‌ها بر اساس متغیرهای مختلفی می‌توانند دسته‌بندی شوند. در زیر به برخی از نحوه‌های دسته‌بندی پیچ‌ها اشاره می‌کنم:
-
بر اساس نوع سر پیچ:
- پیچ مسطح (Flathead): دارای سری صاف و مسطح است که با استفاده از یک مهره متناسب، می‌توان آن را در صفحه یا قطعه مورد نظر فرو برد.
- پیچ گرد (Roundhead): دارای سری گرد و منحنی است که در برخی موارد برای بهبود ظاهر و استحکام اتصال استفاده می‌شود.
- پیچ پانچ (Panhead): دارای سری دماغی و مسطح است که برای اتصال قطعات با سوراخ‌های بزرگ و نیاز به قدرت نگهداری بیشتر استفاده می‌شود.
-
بر اساس نوع رشته مهره:
- رشته‌ی کامل (Fully threaded): در این نوع پیچ، رشته تا انتهای پیچ ادامه دارد و می‌توان آن را به طول دلخواه برش کرد.
- رشته‌ی نیمه کامل (Partially threaded): در این نوع پیچ، بخشی از رشته در برخی از طول پیچ وجود دارد و بخش دیگر بدون رشته است. این نوع پیچ برای اتصال قطعات با ضخامت‌های مختلف استفاده می‌شود.
-
بر اساس نوع رشته مهره و سوراخ:
- پیچ خودخواه (Self-tapping): این نوع پیچ دارای رشته‌ای است که می‌تواند به طور مستقیم در سوراخی که بدون رشته است، پیچ خود را بگیرد.
- پیچ معمولی (Machine screw): این نوع پیچ برای استفاده در سوراخ‌هایی با رشته مناسب طراحی شده است.
-
بر اساس مواد ساخت:
- پیچ‌های فلزی: از جمله استیل، آلومینیوم و فولاد استفاده می‌شود.
- پیچ‌های پلاستیکی: برای کاربردهایی که به عدم هدررفت حرارت و عدم هدایت الکتریسیته نیاز دارند، استفاده می‌شود.
این تقسیم‌بندی‌ها صرفاً برخی از نحوه‌های معمول دسته‌بندی پیچ‌ها است و در هر کاربرد خاص، نوع مناسبی را براساس نیازهای فنی و محیطی خود انتخاب کنید.